ToerVerslag: De Amsteltocht (36 km)
Plaatsingsdatum: 29-aug-2016 15:03:13
Maandag 29 september, the day after……
Gisteren was het zover.
De Amsteltocht.
Nou lijkt dat een kroegentocht maar het is eerder het tegenovergestelde.
Bas, Sebastiaan,Edwin,Igor, Eltjo, Jan, Gerard en ik op pad.
De Oudesluis ( C4 ) en de Valkoog waren onze strijdwagens voor deze tocht.
Ik ging met de "Bassies" proefdraaien voor de Elfstedentocht en de andere vijf in de Oudesluis.
Fase 1
Stipt om 9.00 vertrok de Valkoog als eerste met de Oudesluis er vlak achter.
“zullen we niet een half uurtje wachten en eerst koffie doen, mannen?” riep ik nog….De voorspellingen waren voor de komende 30 minuten vrij slecht. Regen en onweer. “Nee hoor, we gaan.” Niet te houden die gasten.
Dus wij het kanaal op richting Schagerbrug en dan naar het noorden, de Grote Sloot op. Dat was net op tijd. Het gedonder en de buien braken los. Bijna een half uur hebben we stilgelegen onder de eerste twee bruggen van de Grote Sloot . We hebben 1x een poging gedaan om eerder weg te roeien maar Bas en Sebastiaan moesten hard strijken om weer snel onder de brug te komen.
Na het schuilen een prachtige tocht richting Oudesluis. Edwin zijn vrouw maakte daar alvast de eerste plaatjes. Ze is zeer onder de indruk van deze mannen en we zien de trotse blikken naar haar echtgenoot. Je ziet haar denken, wat een stoere vent….
Het weer knapte helemaal op. De zon brak door, zoals verwacht.
Toen het sluisje in Oudesluis. Met pikhaak aan de zijkant van de sluis en de sluisdeuren dicht. Daar is het water zeker 2,5cm beneden gebracht zodat we zonder gevaar aan de andere kant weer uit konden varen. In 1568 toen dit de grootste zeesluis van Europa was ,was het verloop waarschijnlijk wat groter.
Fase 2De Anna Paulowna polder. Via de lage dijk naar het Oude Veer. Af en toe een visser aan de zijkant en voor de rest alleen maar rietkragen die ons toewuifden. De dijk aan de zijde van de kneeskade is net te hoog voor de ontzag hebbende blikken van de fietsers….
In de verte zien we de filmploeg van SBS klaar staan naast de NPO, Eurosport en zelfs Mart Smeets is voor een dag uit de mottenballen gehaald. . Ze verdringen elkaar. De NOC NSF scouts duwen elkaar opzij maar 1 trouwe fan bereikt als eerste de steiger. Stella . Ze fotografeert, zwaait , juicht etc. Ze was net te ver dus ik kon niet helemaal zien of ze door emotie werd overmand maar ik dacht zo maar ….
Ik bedoel de gebruinde biceps van Eltjo en Gerard over de woeste water, de stoer besnorde stuur Jan in de C4 stuwt zijn manschappen tot een ongekende prestatie, tja dat moet je toch wat doen… Igor en Edwin bemannen de boeg van de Oudesluis dus de stille kracht maalt gewoon door.
Ondertussen zit ik relaxed achterover in de Valkoog. Bas en Sebastiaan hebben er zin in vandaag.
Direkt na de ophaalbrug van het Oude Veer staan Sander en Inge ( vrienden van Edwin ) klaar met koffie en stroopwafels. Na een beetje klungelen liggen beide boten bij de hoge steiger tegenover Hoenderdael te rusten. De eerste 11 km staan erop. De koffie smaakt uitstekend en het gezelschap is goed.
Hop met de geit, verder met de boten . We moeten nog een stukje. Door de Ewijcksvaart naar Van Ewijcksluis. Aanleggen in de haven was er niet bij om van positie te wisselen. Snel onder de brug door en een steiger zoeken . Gezien de lenigheid van alle 8 de kerels ging dit snel en soepeltjes. Jaren van turnen en Yoga werd vandaag uitbetaald. Nu rechtsaf het Amstelmeer op. We bleven aan de zijkant en net iets te ver van de vaargeul. Een kei schampte onze Valkoog. Gelijk terug richting de Oudesluis om ook het materiaal heel te houden. We hadden beter moeten weten. Na alle theorie tips van Reiny zeker……. De wind was ons nog gunstig gestemd op de grote vlakte net als de golven.
Fase 3Na het Amstelmeer weer langs de oostkant van de Anna Paulowna Polder door de Ulkesluis heen. Deze staat eigenlijk altijd open en fungeert dan als gewone brug. Vanaf dit moment hebben we meer wind. Tegenwind. Doordat we bijna allemaal een wisseltje hebben gedaan zit er vers bloed aan de riemen. Met krachtige slagen wordt de wind getrotseerd op weg naar de pishoek. Dit heet overigens niet zo omdat er 6 van de 8 inderdaad nodig moesten. Ik dacht dat er een doping controle werd uitgevoerd maar de bekertjes bleven achterwege….
Broodje nuttigen, strekken, drinken en wederom gaan met de banaan.
Een lang recht stuk waar geen einde aan leek te komen. De C4 ging ons vooruit.Ik weet niet wat er in de drinkbekers van de mannen van de Oudesluis zat maar ze hadden de gang er goed in. De Valkoog volgde niet ver van de C4. Door de knikken in het kanaal hadden we weinig beschutting. Stuf doorhalen was het enig devies. 10 km "immer gerade aus".
Eindelijk is dan de ophaalbrug voor Kolhorn in zicht. Bij Kolhorn moet de sluiswachter nog gebeld. De vrouw van Jan regelt dit voor ons. Helaas moeten we de boten aanleggen want we willen graag doorroeien. Dan maar even uitpuffen …….. De ledematen beginnen wat zwaarder te worden. De billen worden gevoelig op de bankjes. Eigenlijk is er even uit toch wel lekker….
Fase 4Dan de Sluis. We zijn nieuwsgierig hoe groot het verloop hier is. Nou,een exacte kopie van vanmorgen. Briljant om zo’n constructie aan het werk te zien voor twee emmertjes water…
Pikhaak weer los, uitzetten gelijk en gaan.
De C4 gaat er als een raket vandoor. De Valkoog volgt .
De tegenwind op het laatste lange rechte stuk deelt een laatste klap uit. Ieder hectometer bordje is een verademing. De sluis begint bij 7,0. Thuis is dus 0.
Hardop wordt ieder honderd meter bordje gespot. “zullen we nog een "Piramide-tje" doen?” roept Sebastiaan. ( 10 slagen 100% 10 rustig , 20 slagen 100% 10 rustig, 30 slagen 100% 10 rustig, 20 slagen 100% 10 rustig , 10 slagen 100% 10 rustig) Het "Piramide-tje" is een van onze vaste trainingsonderdelen maar vandaag niet….. Lekker stevig doorroeien en ritme houden voegt ons beter. Mielbrug, Laschoterbrug, een feest van herkenning.
In de haven komt er weer een enthousiaste fan op de fiets langs. Ze schreeuwt allerlei aanmoedigingen die we niet goed kunnen verstaan. Het is duidelijk dat ze speciaal voor ons hier fietst. Of toch…. Oh nee, nu hoor ik het.. “is Igor er ook al?” Ach het is Ellen. Die komt ons binnenhalen.
Eindelijk het vlot. Boot op de kade, samen opruimen en time to chill. De C4 staat al binnen dus onze "Brothers in arms" steken de helpende hand uit en het werk is snel gedaan.
Na de Amsteltocht eindelijk tijd voor pils. Maar…. Wat zie ik nu? Na een foutloze tocht toch een obstakel? Er staan verkeerde flesjes op de bar.
Opeens is het motto: ‘ Zo! nu eerst een Bavaria….” Erg grappig hoor maar volgende keer nemen we gewoon Amstel voor de Amsteltocht mannen.
Gerard, Jan, Eltjo, Igor, Edwin, Sebastiaan, Bas, bedankt voor de gezellige dag. Een aanrader en een mooi rondje.
Cheers.
Robert
